திராவிடம் – சமூக உரிமைகள் இயக்கத்தின் தந்தை

இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின் உலகம் முழுவதும் மிக முக்கிய சமூக உரிமைகள் இயக்கத்த்தின் தாக்கம் உண்டாயிற்று. 1950 களின் தொடகத்தில் தோன்றிய அமெரிக்க சிவில் உரிமைகள் இயக்கம், ஆப்பிரிக்க சிவில் உரிமைகள் இயக்கம், கனடாவின் அமைதிப்புரட்சி, ப்ராக் வசந்தம், வடக்கு அயர்லாந்து சிவில் உரிமைகள் இயக்கம் போன்ற பல்வேறு இயக்கங்கள் சமத்துவமின்மைக்கு எதிரான போராட்டத்தில் உலகின் கவனத்தை ஈர்த்தது.

சிவில் உரிமைகள் இயக்கங்களுக்கு முன்னதாகவே, திராவிட இயக்கம் 1916 முதல் தமிழ்நாட்டில் (அப்போதைய மெட்ராஸ் பிரசிடென்சி) சமத்துவத்திற்கான போராட்டத்தை புரட்சிகரமாக்கியது, இது சாதி மற்றும் மத அடிப்படையில் பாகுபாடுகளை அகற்ற முயற்சித்தது. உலகெங்கிலும் உள்ள பிற சிவில் உரிமை இயக்கங்கள் மண்ணின் மைந்தர்கள் மற்றும் மக்களிடையே சமத்துவத்தை கொண்டுவருவதை நோக்கமாகக் கொண்டிருந்தாலும், திராவிட இயக்கம் பூர்வீக மக்களிடையே உள்ள பாகுபாட்டை எதிர்த்துப் போராடியது, இதனால் திராவிட இயக்கம் உலகில் உள்ள மற்ற சிவில் உரிமை இயக்கங்களுக்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டாக அமைந்தது.

இந்தியாவில் உள்ள மற்ற அனைத்து மாநிலங்களுடன் ஒப்பிடும்போது இன்று தமிழ்நாடு வளர்ச்சியில் முன்னணியில் உள்ளது. தமிழ்நாட்டின் மொத்த சேர்க்கை விகிதம் (GER) 49% ஆகும், இது இந்தியாவின் மற்ற பகுதிகளுடன் ஒப்பிடும்போது 21% தான், ஏன் வல்லரசான அமெரிக்கா கூட 43% தான். தமிழகத்தில் Infant Mortality Rate (IMR) எனப்படும் குழந்தை இறப்பு விகிதம் 100-ல் 17 ஆகவும், உத்தரபிரதேசத்தில் இது 100-ல் 34 ஆகவும் உள்ளது. அதேபோன்று தகவல் தொழில்நுட்ப ஏற்றுமதியில் ரூ .1 லட்சத்தி 10, ஆனால் உத்தரபிரதேசத்துடன் ஒப்பிடும்போது இது ரூ .10 கோடிக்கும் குறைவே. இதன் காரணமாக இந்தியாவின் பிற பகுதிகளை காட்டிலும் தமிழகம் வேலைவாய்ப்பு வசதிகளுடன் முன்னோடியாய் திகழ்கிறது.

தகவல் தொழில்நுட்பம், கல்வி, சுகாதாரப் பாதுகாப்பு உள்ளிட்ட அனைத்து துறைகளிலும் மேற்கொள்ளப்பட்ட மைல்கல் சீர்திருத்தங்கள் மூலம் இவை அனைத்தும் திராவிட இயக்கம் மற்றும் அடுத்தடுத்த திராவிட அரசாங்கங்களால் சாத்தியமாயிற்று.

தற்போதைய இளம் தலைமுறையினருக்கு, திராவிட இயக்கத்தின் சமூக மற்றும் பொருளாதார சீர்திருத்தங்கள் மூலம் உலகமயமாக்கல் மற்றும் அரசின் வளர்ச்சியுடன், ஒரு நிலையான தளத்தை உறுதி செய்வதற்காக நமது முன்னோர்கள் மேற்கொண்ட சமூகப் போராட்டத்தைப் பற்றி அறிய அதிக வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை. இதன் விளைவாக இத் தலைமுறையினருக்கு கருத்துக்கள் மற்றும் இலட்சியங்களை அடக்குமுறை சக்திகளை நோக்கி நகர்த்த உதவியது.

திராவிட வல்லுனர்குழு மன்றம் (DPF) என்பது சுய மரியாதை மற்றும் சமூக நீதியின் இலக்கை அடைய திராவிட இலட்சியங்களைக் கொண்ட மக்களை மீண்டும் அறிவாற்றுவதை நோக்கமாகக் கொண்ட இத்தகைய சிந்தனை செயல்முறையின் விளைவாகும்.